Afbeelding: Integraal Voorontwerp van Zuidplus
Oud-minister Sybilla Dekker adviseerde op 25 maart 2020 in een brief aan de kamer om ten minste het huidige plan van Zuidasdok te realiseren. De huidige opdrachtgevers omarmen dit advies.
Wat is Zuidasdok: Eén van ’s lands grootste infrastructuurprojecten. De A10 Zuid gaat van vier naar zes rijstroken en verdwijnt in het hart van Zuidas onder de grond. Station Amsterdam Zuid wordt compleet vernieuwd en krijgt een grootse opzet van internationaal allure. Verschillende vormen van (openbaar) vervoer komen hier straks samen.
Ik werk al acht jaar aan dit fantastische project. Eerst als architect van het referentieontwerp en sinds drie jaar als adviseur in het team van ‘opdrachtgevende partijen’. Ik ben opgelucht over het ministerieel besluit om ‘voortvarend te bouwen voor de toekomst.’ Het is echt nodig.
Mijn start bij Arcadis
Twaalf jaar geleden stapte ik met mijn portfolio een kantoor van Arcadis binnen met de ambitie om stationsarchitect te worden. Tot dan werkte ik op een architectenbureau aan woningbouwprojecten in de ‘vinex’. Mijn ervaring in detailleren met baksteen was hoog ontwikkeld. Helaas was dit in de ‘stationswereld’ minder van belang. Baksteen werd nauwelijks gebruikt en ik had geen idee waarom die Arcadis constructeurs het de hele dag over kunstwerken hadden. De architecten – ik dus – gaan toch over de artistieke kant? Kortom, ik moest helemaal opnieuw beginnen. Bij Arcadis ging dat gelukkig heel goed. Ik mocht beginnen met wat wij binnen het bedrijf liefkozend ‘een plank in de wei’ noemen...
Wie het kleine niet eert
Kleine stations liggen vaak in dunbevolkte gebieden met huizen ver van het spoor. De twee zijperrons van deze stations liggen als een plank in de omringende weilanden. In zo’n relatief eenvoudige opgave heb ik veel geleerd. Mijn eerste ‘plank in de wei’ was station Almere Poort. Mijn collega Jaap van der Steeg leerde mij van alles. Ik was blij dat hij er was met zijn ervaring tijdens discussies over een mogelijk viersporig scenario voor Almere Poort. Na een weekje schetsen begreep ik snel dat twee extra sporen het station veel complexer zouden maken. Nieuwe bruggen voor de treinen - de zogeheten kunstwerken - waren net zo duur als een echt kunstwerk uit het Rijksmuseum. Ik begon de essentie van de stationsopgaven te begrijpen.
Nut en noodzaak
Het viersporige scenario voor Almere Poort verdween ook weer snel van tafel. Vervolgens ging Jaap met pensioen en mocht ik het project afmaken als projectarchitect. In 2012 ging het station in dienst. Sindsdien brandt het vuur in mijn hart voor alles dat met stations te maken heeft. Het vuur ging ook niet meer uit. Ik koester de herinnering aan Almere Poort en eer de geleerde lessen. Inmiddels werk ik aan ingewikkelde projecten zoals Zuidasdok. Hier bouwt Nederland in het hart van Zuidas en staan het Arcadis hoofdkantoor, advocatenkantoren ABN Amro en woningen pal op het spoor. Bij dit station met internationale reikwijdte komt een tweede Vondelpark op het dak van de winkels. Wat wordt het mooi! En wat is er een vertrouwen zolang we blijven doen wat nut en noodzaak is voor Nederland. Sybilla, dankjewel voor je hart onder de riem. We blijven ernaar streven!
