Ik vind het de omgekeerde wereld. Hoewel de kinderen vanzelfsprekend heel blij zijn met een extra dagdeel vrij, is het op de lange duur slecht voor hun leerprestatie. Als je thuis zit, mis je kans om iets te leren. Ik vraag me dan af hoe het toch komt dat we er niet in slagen schoolgebouwen een binnenklimaat te geven waar kinderen met dit weer prettig in verblijven! Volwassenen gaan vaak graag naar het werk omdat het daar aangenaam toeven is terwijl we onze kinderen naar huis sturen met een tropenrooster. Dit is dus hoe we omgaan met de toekomst van ons land. En dat terwijl het ook anders kan.
We hebben alle technieken in huis om gebouwen te voorzien van een fris klimaat. Dat zie ik aan onze kantoorpanden. Geen geld roept iedereen dan, lage normvergoedingen! Natuurlijk, de vergoedingen in het onderwijs lopen achter qua hoogte op de bouwkostenontwikkeling. En gemeenten weigeren vaak te investeren in maatregelen die rendement opleveren voor de school. Kijkend naar alleen het financieringscomponent kom je er wellicht niet uit, maar hier speelt meer… Het gaat om duurzaamheid, gezondheid, comfort en levensbestendigheid van schoolgebouwen. Het vraagt om een andere werkwijze. Meer samen, meer kosten efficiënt bouwen, meer leren van eerdere ervaringen, niet steeds opnieuw het wiel uitvinden, partners zoeken in financieren. En regie zetten op de juiste uitvoering en het programma! Daarbinnen kan dat met verschillende partners en partijen.
In Nederland moeten we verduurzamen en van het gas af. De discussie over binnenklimaat en kwaliteitsverbetering loopt hier dwars doorheen. De maatregelen voor verduurzaming verdienen zich vanzelf terug, als je bijvoorbeeld verschillende gebouwen samenvoegt. Dat gaat zelfs tot en met aardgasvrij. Alleen moet de gemeente dan garant staan.
Scholen waarvan iedereen weet dat ze nog langdurig in gebruik zijn verdienen een kwaliteitsverbeteringsslag. Daarmee voorkom je vroegtijdige nieuwbouw en uitval door ziekte en tropenroosters. We bevorderen ook de leerprestaties van ons kroost en regelen goed werkcomfort voor de medewerkers. Deze maatregelen zijn onontbeerlijk en noodzakelijk als we kiezen voor goed onderwijs.
Een bestuurder van een scholenstichting zei eens: we weten exact hoe we een tomaat laten opgroeien en rijpen zodat we de beste prijs krijgen. Daar investeren we fors in. We weten ook precies hoe we onze kinderen het beste laten leren. Maar daar hebben we geen geld voor over. Ik zeg: sterker nog, we maken hier de verkeerde rekensommen en afwegingen.
Een integraal afwegingskader, zoals de beslisboom duurzame scholen en het verdiepingskader daaromheen, geeft scholen en gemeenten een juiste lijn voor het verduurzamen en verbeteren van de bestaande portefeuille. Het klimaat verandert en het de temperatuur stijgt de komende periode. Laten wij de juiste dingen doen!
Deel deze pagina via
Mail
