Thuiswerken en tegelijk mijn kinderen entertainen, het voelt een beetje als jongleren.
- Covid-19
Bij Arcadis zijn zo’n 300 van de 800 werknemers ouders van jonge kinderen. Ook ik, mama van Wout (5) en Vik (bijna 1), beheers sinds kort de vakkundigheid van een jongleur om werk te combineren met het entertainen van de kinderen. Of is het omgekeerd? De flexibiliteit die we van Arcadis krijgen om uren zelf in te vullen en te spreiden over een hele week, maakt thuiswerken comfortabeler.
Mijn work-life balans staat op z’n kop. Het is aanpassen en puzzelen om met de coronamaatregelen even gefocust aan het werk te blijven. Zeker met kinderen in huis. ‘s Ochtends om 6 uur start mijn werkdag wanneer man en kinderen nog slapen. Hier zitten we niet op elkaars lip want mijn wederhelft gaat nog steeds naar kantoor. Het managen van de ochtend is dan ook zijn taak terwijl ik al wat productieve uren heb en mij kan focussen op de dagelijkse taskforce vergadering van 8u tot 9u. Rond 8u30 vertrekt hij naar kantoor. Ik heb dan drie uur ongestoord kunnen doorwerken. Het laatste halfuur komen de kinderen mee in beeld op Microsoft Teams. Mijn assistenten, zoals mijn collega’s ze noemen.
Het is fijn om te weten dat veel mensen in hetzelfde schuitje zitten. Ze kijken niet raar op als ik vijf minuten uit beeld verdwijn om de jongste in bed te leggen. En ook niet wanneer ik mezelf mute omdat het achtergrondlawaai overheerst. Vorige week gaf ik Vik fruitpap tijdens een videogesprek met onze People directeur. Ook daar geen rijzende wenkbrauwen. Het is wat het is.
Wc-rollen en eierdozen
Als interne communicatieverantwoordelijke waren afgelopen weken pittig. Maatregelen worden genomen, collega’s zitten met veel vragen en voor nooit eerder geziene omstandigheden moeten oplossingen bedacht worden. Ondertussen went het nieuwe werkritme en weet je wanneer de productiefste uren zijn. Elke voormiddag zet ik de oudste aan het werk met knutseltaakjes die ik de avond voordien opzocht. De buren verzamelen wc-rolletjes en eierdozen en zetten ze voor de deur. Ik hamsterde verfmateriaal op bol.com. Aan knutselspullen in dit huis geen tekort. En zo kan ik weer even doorwerken. Tussen 12u en 14u geen meetings. Die tijd heb ik nodig om de jongste eten te geven, zelf te eten en iedereen weer in gang te zetten voor de namiddag. Gelukkig heeft Vik nog nood aan zijn dutjes en schijnt de zon voor Wout die graag buiten speelt.
Toch moet ik nog vaak zeggen dat mama straks wel komt of nu even geen tijd heeft. Het werk gaat door. De flexibiliteit die we hebben om onze uren te spreiden over de hele week en verlof of overuren flexibel op te nemen in een uurtje hier en een uurtje daar geeft op zo’n momenten een zekere gerustheid. Dat geeft ruimte om af en toe toch eens ja te zeggen wanneer Wout aan mijn mouw komt trekken om hem te helpen met dat hindernissenparcours.
