Samen met mijn collega Cris van den Berg was ik gastheer voor een enthousiaste groep jongeren van ProRail. We bezochten twee indrukwekkende projecten waar Arcadis bij betrokken is. Voor mij natuurlijk ook een mooie kans om kennis te maken met leeftijdsgenoten van een organisatie waar we veel in projecten mee samenwerken.
Grand Paris Express: duizelingwekkende cijfers
Het begin van de dag stond in het teken van het megaproject Grand Paris Express. Een gigantische klus met duizelingwekkende cijfers. De komende jaren wordt ruim 200 kilometer aan nieuw metrospoor aangelegd, waarvan 90% onder de grond. Dat betekent vrijwel een verdubbeling van het toch al imposante metronetwerk van de Franse hoofdstad. Er komen 68 nieuwe stations aan deze nieuwe lijnen, waarmee vooral de buitenwijken beter gaan aansluiten op het centrum. De eerste nieuwe lijn moet op tijd klaar zijn voor de Olympische Spelen in 2024. Het zijn overigens volledig automatische metro’s die zonder bestuurder gaan rijden.
Aan de klus werken liefst 37 architecten- en ingenieursbureaus mee, waarvan sommige nog zeker de komende 17 jaar betrokken blijven. Arcadis vervult onder andere de rol van contractmanager voor een aantal van de lijnen en onderdelen van dit project.
Voeten in de klei
Vanuit Gare du Nord namen we de trein richting een noordelijke buitenwijk van de stad, niet ver van Saint-Denis. Daar kwamen we na een korte wandeling terecht op een gigantische bouwplaats. Na een uitleg over het project en de nodige veiligheidsinstructies gingen we gewapend met helm, hesje en veiligheidsschoenen zelf een kijkje nemen. We zagen dat er al flink werd gegraven. Schachten van ruim dertig meter diep die gaan dienen als startpunt voor de gigantische boorkoppen. Vanaf de plek waar wij stonden starten de graafwerkzaamheden voor de tunnels voor het nieuwe netwerk.
Normaal gesproken werk ik in mijn rol binnen Arcadis aan projecten die nog in de onderzoeks- of ontwerpfase zijn. Dus voor mij was het bezoeken van een bouwplaats ook een nieuwe en mooie ervaring. Het maakt mijn werk tastbaar en het doet mij realiseren wat de impact van je werk is. Ik stond letterlijk met mijn voeten in de klei en kreeg de indruk van de complexiteit en wat er in de bouwperiode allemaal gebeurt.
Bouwen over het spoor
Na het wegvegen van de meeste stof en modder reisden we terug naar het centrum van Parijs. Na een korte lunch vervolgden we onze excursie in de wijk Austerlitz Rive Gauche onder inspirerende aanvoering van onze Franse directeur Gebouwen en bovenal Parijskenner Stéphane Kirkland. De aandacht ging uit naar de recent ontwikkelde wijk aan de linkeroever van de Seine die door verschillende architecten is vormgegeven. Het bijzondere aan het gebied is dat een groot aantal gebouwen bovenop een rangeerterrein voor treinen is gebouwd. Jarenlang waren deze spoorbundels een hinderlijke onderbreking en barrière midden in een stedelijk gebied. Door deze ingenieuze oplossing worden verschillende delen van Parijs nu letterlijk met elkaar verbonden. Ik vind het een interessante oplossing die ook mogelijk kan zijn voor locaties als de Randstad in Nederland. Hier is de ruimte ook schaars en kan het mogelijk maken van extra woonruimte in de buurt van stations duurzaam reisgedrag verder helpen stimuleren.
Aan het eind van de middag scheidden onze wegen en stapten we uiteindelijk in de Thalys terug naar Nederland. Tijdens de reis keken we terug op een geslaagde dag, met flink wat stappen op de teller, een stukje meer kennis van twee zeer uiteenlopende projecten en een hoop interessante gesprekken met mensen met heel verscheidene werkachtergronden. Het voelde als een Tour de France, maar dan in één dag.
Deel deze pagina via
Mail
