Een beveiligingsontwerp maken

Met de basisopleiding afgerond is het nu tijd om je opgedane kennis toe te passen. Tijdens een ietwat rustige periode op het werk heb ik de kans gekregen om een beveiligingsontwerp te maken. De uitleg van het project was simpel. De opdracht is om werkzones te implementeren op een emplacement in Nederland. “Hier heb je een ontwerpvoorschrift (ook wel OVS genoemd) en het bestaande ontwerp. Probeer maar het ontwerp aan te passen”. Met die kennis ben ik enthousiast begonnen met ontwerpen.

Het OVS

In een ontwerpvoorschrift staat uitgelegd hoe iets moet worden gebouwd en aan welke eisen een installatie moet voldoen om veilig te zijn voor het spoor. Vaak zijn er speciale situaties van toepassing die net afwijken van het OVS of niet zijn beschreven. Voor deze situaties wordt er met de klant afgesproken hoe dit gaat worden opgelost en vaak worden de oplossingen toegevoegd aan een OVS. Iets wat je dan ook vaak hoort op de afdeling is de vraag: “Is het conform OVS?”.

Wat zijn werkzones?

Voordat iemand tussen de twee spoorstaven kan staan om aan het spoor te werken, bijvoorbeeld om een wissel te vervangen, is het natuurlijk belangrijk dat diegene niet kan worden aangereden door een trein. Er zijn verschillende maatregelen de je kan nemen om aanrijdingen te voorkomen. Werkzones gebruiken is daar één van. Het voordeel van werkzones is dat je in principe met één druk op de knop ervoor zorgt dat bepaalde zones veilig worden gesteld en er geen treinen meer naar toe kunnen rijden. 

Voorbeeld van een werkzonekast

Het ontwerpen gaat dus conform het OVS over werkzones. Deze werkzones worden ingebouwd in een bestaande beveiligingsinstallatie. Het ontwerp van de bestaande situatie staat vastgelegd in een dik boekwerk aan tekeningen die de hele installatie beschrijft. Alle tekeningen bij elkaar noemen we het seinwezen installatie dossier (ook wel SWID genoemd). De werkzones heb ik dus toegevoegd aan het SWID. Om te controleren of de bestaande tekeningen wel kloppen worden er vaak ook foto’s gemaakt van de installatie.

Voorbeeld van het ontwerpproces.

Nadat het ontwerp is gemaakt moet iemand het controleren. In railbeveiliging wordt dit ook wel collationeren genoemd. Het collationeren wordt vaak gedaan met 3 kleuren: geel, rood en blauw. Rood moet erbij komen en blauw moet worden verwijderd. Geel betekent dat het ontwerp goed is. Het ontwerp wordt in 2 stappen gecollationeerd, eerst primair, waarbij wordt gekeken of het ontwerp functioneel goed werkt en daarna secundair, waarbij gecontroleerd wordt of het ontwerp kan worden gebouwd zoals het op de tekeningen staat. Een voorbeeld van het ontwerpproces staat bovenin deze blog (meerdere plaatjes).

Als alles geel is dan wordt het ontwerp goedgekeurd en anders gaat het terug naar de ontwerper. Dit proces herhaalt zich totdat het ontwerp goed is.  In mijn geval waren er een paar dingen in mijn ontwerp niet conform OVS. Ik heb mijn ontwerp aangepast en ten tijde van het schrijven van deze blog ben ik nog in afwachting op het resultaat van de tweede keer collationeren. Zelf verwacht ik natuurlijk dat het ontwerp nu perfect is gemaakt en kan worden goedgekeurd.