Ik wist niet dat ik het kon; met plezier vroeg opstaan

Of het een typische architecten ‘kwaal’ is of niet, maar ik ben geen ochtendmens. Bij mij komt creativiteit als ik ontspannen ben. Daarom kun je me geregeld thuis op de bank zien schetsen en ontwerpen. Soms tot in de kleine uurtjes, dat dan weer wel. Ik vind het dan ook heerlijk om met de flexibele werktijden uitgeslapen en na de spits mijn laptop ergens op een kantoor open te kunnen slaan.

Het is voor mij dan ook bijzonder om op een zondagochtend mijn wekker om zeven uur af te horen gaan en enthousiast uit bed te stappen. De reden was dan ook speciaal! Het tweede spoordek van station Driebergen-Zeist werd op de 21e juli om vanaf 8 uur ingeschoven. Het 140 meter lange en 2.800 ton zware dek werd over een teflon glijbaan binnen acht uur onder grote publieke belangstelling op zijn plek geschoven. Een titanenklus!

Het was fascinerend te zien hoe het dek met een snelheid van ongeveer vijftig meter per uur bewoog. Het was met het blote oog net te zien. Achter het dek stonden twee  installaties met hydraulische zuigers die via een ingenieus systeem over rails liepen en in kleine stapjes het dek zo op zijn plek schoven. De glijbaan werd ondertussen handmatig met rollers ingesmeerd met een siliconen smeermiddel. Ik heb ook nog een metertje mogen doen, waardoor ik toch het gevoel heb dat ik het dek deels op zijn plek heb helpen leggen.

Nog een paar extra koppen koffie en het enthousiasme van alle betrokkenen was voldoende me wakker te houden. Om half drie lag het dek op zijn plek en ging ik naar huis met nog een hele zondag voor de boeg.

Naast het huzarenstuk van deze zondag, vind ik het stationsgebied Driebergen-Zeist sowieso een fantastisch project om aan te werken. In opdracht van ProRail werken we mee het stationsgebied te transformeren tot een stationslandgoed. Dit is complex en multidisciplinair, want tijdens de verbouwing moet alles gewoon doorgaan terwijl er gebouwd wordt op een postzegel. De treinen blijven rijden.

Maar ik kijk óók uit naar het eindresultaat: een gebruiksvriendelijke en duurzame openbaar vervoersknoop met veel ruimte voor landschappelijke inpassing en monumentale waarden. Het gebied transformeert in één van ’s lands groenste stations met landgoederen als directe buren. Ook de houding van ProRail, Arcadis en BAM om samen tot een mooi eindresultaat te komen maakt het een plezier om iedere week minstens een dag op de projectlocatie te werken en het project te zien groeien.

Om 9:30 staat het overleg van ons team van architecten op de agenda. Als ik om 8:30 opsta moet ik dat kunnen halen...